Dit is het concept voor mijn eindfilm.
Op de oceaan zien we een ijsberg drijven met hierop een kleine iglo. Hier wonen 3 mensen, 2 ouders en een kind. We zien dit kind steeds ouder worden totdat er een breuk ontstaat in het ijs waardoor het kind zich afscheidt van de ouders. De twee ijsblokken drijven uit elkaar, als kijker volgen we het kind. Het kind wordt steeds ouder, er komen wat mensen af en aan (ook op ijsbergen), nemen af en toe wat mee of laten wat achter maar vervolgen toch steeds hun eigen weg. Totdat er een vrouw is die bij het inmiddels man geworden kind blijft.
Samen bouwen zij een huisje van de sneeuw, ze breiden dit huisje steeds wat uit, of maken het iets fraaier. Op een ochtend komen ze uit hun iglo met een kindje in hun armen. Dit kind wordt ook steeds ouder totdat het ook zijn eigen weg gaat door middel van het afbreken van de ijsberg.
De man en de vrouw zijn nu alleen over op de ijsberg en worden samen steeds ouder terwijl hun ijsberg langzaam krimpt. De ijsberg krimpt zelfs zo ver dat het ijs onder de voeten van de vrouw verdwijnt. Hierdoor zinkt de vrouw naar de bodem van de oceaan en blijft de man alleen achter op zijn ijsberg. De man bevindt zich nu helemaal alleen in de oceaan. Hij wordt steeds ouder totdat ook onder zijn voeten het ijs het begeeft. De man zinkt langzaam naar de bodem van de oceaan. De oceaan is weer leeg.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten